Ως γυναίκα κι εγώ, η εκδίκηση είναι στο αίμα μου. Σε όλους τους τομείς κακά τα ψέματα, δεν αντέχουμε την απόρριψη και κυρίως στον ερωτικό τομέα. Έτσι λοιπόν μετά το τέλος μιας σχέσης, την απογοήτευση και τη λύπη ακολουθούν ο θυμός και η δίψα για αντίποινα. Το ερώτημα είναι αν αξίζει να αναλωθούμε σε μια χρονοβόρα και ψυχοφθόρα διαδικασία με την οποία προσπαθούμε να απονείμουμε δικαιοσύνη στον εαυτό μας. Η απάντηση είναι όχι. Και είναι πολύ ξεκάθαρη. Για τους εξής παρακάτω λόγους:
Λόγοι γιατί δεν χρειάζεται να πάρεις εκδίκηση
- Δεν καταλαβαίνω το σκεπτικό σου. Εάν το “γουρούνι” αυτό συμπεριφέρθηκε χωρίς να τον νοιάζει τίποτα, γιατί να νοιαστεί τώρα; Νομίζεις πως με το να πάρεις εκδίκηση θα βάλει μυαλό; Μάλλον όχι.
- Μόλις τον αποκάλεσες “γουρούνι”. Το γεγονός ότι πας να συμπεριφερθείς σαν αυτόν, σε κάνει το ίδιο “γουρούνι” με εκείνον.
- Όσο περισσότερη σημασία του δίνεις, τόσο περισσότερο θα νομίζει πως συνεχίζεις να καίγεσαι γι’ αυτόν και εδώ που τα λέμε δεν θα ‘χει και άδικο να το πιστεύει.
- Χάνεις χρόνο. Αναλώνεσαι στα μυστικά και σκοτεινά σου σχέδια για εκδίκηση ενώ θα μπορούσες να έχεις περάσει τόσο όμορφα με φίλους και γιατί όχι με ένα νέο φλερτ!
- Τέλος, μην το κάνεις γιατί θα το μετανιώσεις. Και η δικαιολογία ‘’εγώ ήμουν μια κυρία’’ δεν θα ισχύει στην περίπτωσή σου.
Αν κατάφερα να σε πείσω πως πρέπει να βάλεις νερό στο κρασί σου, μπορώ και να σε πείσω να γίνεις μια κούκλα και να βγεις έξω! Δείξε του τι έχασε! Νιώσε καλά, όχι γι’ αυτόν αλλά για σένα.
Συντάκτρια: Λιανάκη Μαριάννα