Χρόνια τώρα με το που τελειώνει μία σχέση σου μπαίνεις αμέσως στην επόμενη και αντικαθιστάς τον πρώην σύντροφό σου με νέο, χωρίς κανένα διάλειμμα και χωρίς χρόνο να σκεφτείς αν είναι ή όχι σωστή επιλογή. Ίσως είναι καιρός να δώσεις… ρεπό στον εαυτό σου και να διαθέσεις λίγο χρόνο σε σένα και τα συναισθήματά σου.
Ποιες γυναίκες δεν θέλουν να μείνουν μόνες ούτε για λίγες μέρες;
Υπάρχει μια πληθώρα γυναικών που διαρκώς βρίσκονται σε σχέση και δε θέλουν ή δεν μπορούν να μείνουν μόνες (αδέσμευτες καλύτερα) ούτε καν για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Ακόμα κι αν δεν ανήκεις ή δεν έχεις υπάρξει στην κατηγορία αυτή εσύ η ίδια, σίγουρα έχεις κάποια φίλη ή γνωστή που ανήκει και μπορείς να φανταστείς τη δική της «ιστορία» ως παράδειγμα. Πολλές, λοιπόν, γυναίκες από την εφηβική κιόλας ηλικία τους συνάπτουν διαρκώς σχέσεις -πότε μεγαλύτερης πότε μικρότερης διάρκειας- και ίσως συνολικά στη ζωή τους να έχουν μείνει χωρίς σύντροφο λίγες μόνο εβδομάδες ή λίγους μήνες. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, ούτε σημαίνει πως οι σχέσεις τους είναι ασήμαντες και χωρίς νόημα. Η συχνότητα των σχέσεων που συνάπτει κάποιος δεν αναιρεί απαραίτητα και την ποιότητά τους, πόσο μάλιστα αν οι σχέσεις υπήρξαν μακροχρόνιες. Το ερώτημα, όμως, είναι τι είναι αυτό που οδηγεί μια γυναίκα να λειτουργεί κατ’ αυτόν τον τρόπο και να μη μένει καθόλου μόνη της και κατά πόσο είναι καλό για την ίδια. Οι σχέσεις που κάνει είναι συνειδητές και θέμα επιλογής; Συνεισφέρουν συναισθηματικά ή καλύπτουν απλά πρακτικές ανάγκες ; Είναι μήπως περισσότερο ανασφάλεια;
Γιατί οι γυναίκες δεν θέλουν να μείνουν ποτέ μόνες έστω και για λίγο;
Σίγουρα υπάρχει μια κατηγορία γυναικών που δυσκολεύονται να ζήσουν μόνες, χωρίς την παρουσία συντρόφου στη ζωή τους τουλάχιστον όταν περνάει κάποιο χρονικό διάστημα. Οι ίδιες ίσως δεν το καταλαβαίνουν και δεν αποδέχονται ότι υπάρχει λόγος που συμβαίνει αυτό, ισχυρίζονται πως απλά έτυχε και δεν το επιδίωξαν. Η πραγματικότητα όμως είναι πως φοβούνται να μείνουν μόνες από ανασφάλεια κυρίως αλλά και για δεκάδες άλλους λόγους, οπότε υποσυνείδητα το επιδιώκουν όσο κι αν το αρνούνται. Ψάχνουν για στήριγμα και νιώθουν ξεκρέμαστες όταν δεν έχουν σύντροφο. Σύμφωνα και με διαπιστώσεις ψυχολόγων που έχουν ερωτηθεί πάνω σε αυτό το θέμα, μία από τις πρώτες αιτίες που οδηγούν τους ανθρώπους και τις γυναίκες ειδικά να βρίσκονται μονίμως μέσα σε μία σχέση, είναι το άγχος και ο φόβος απώλειας συντρόφου και κατ’ επέκταση της μοναξιάς που μπορεί να επέλθει. Γι’ αυτό και αν ακόμη ο άνθρωπος που θα συναντήσουν μια δεδομένη στιγμή στη ζωή τους δεν είναι ο καταλληλότερος θα το προσπεράσουν και θα τον κρατήσουν με νύχια και με δόντια από φόβο μήπως δε βρουν σύντομα κάποιον άλλο και παραταθεί η μοναξιά τους. Αυτό βέβαια παρατηρείται κυρίως σε γυναίκες που έχουν αρχίσει να ξεπερνούν κάποια ηλικιακά όρια και όχι τόσο στις νεότερες ηλικίες. Μια άλλη αιτία-αφορμή που προτρέπει τις γυναίκες σε αυτή την πράξη προέρχεται από το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο ή το πιο άμεσο, οικείο περιβάλλον (οικογένεια, φίλοι). Συχνά μας ασκείται μια κοινωνική πίεση που μας αναγκάζει να νιώθουμε μειονεκτικά έναντι όσων είναι δεσμευμένοι, μας δημιουργείται ίσως ένα «κόμπλεξ» μόνων γυναικών και κάποιες που δεν το αντέχουν πασχίζουν να «εξασφαλίσουν» δίπλα τους έναν άντρα – οποιονδήποτε! Ο βασικός παρόλα αυτά παράγοντας που κάνει τις γυναίκες να αισθάνονται μια μόνιμη ανάγκη συντρόφου είναι πιο εσωτερικός και έχει να κάνει με την ανασφάλεια και το φόβο που αναφέραμε παραπάνω, κάτι που ενισχύεται όταν πρόκειται για μια γυναίκα με αδύναμο χαρακτήρα. Αυτό δε σημαίνει πως είναι μια γυναίκα γενικά αδύναμη στη ζωή της και όχι ανεξάρτητη, πολλές φορές αντίθετα γυναίκες που στον επαγγελματικό τους χώρο είναι πολύ δυναμικές και πετυχημένες, στην προσωπική τους ζωή παρουσιάζουν ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο και είναι εξαρτημένες και γαντζωμένες πάνω σε ένα αντρικό πρόσωπο. Πολλοί επομένως, είναι οι άνθρωποι που ανεξαρτήτως επαγγέλματος και επιτευγμάτων στον εργασιακό χώρο αισθάνονται αδύναμοι και άδειοι χωρίς ερωτικό σύντροφο δίπλα τους.
Το σύνδρομο της γυναίκας – “μαμάς”
Από την άλλη μεριά, πέρα από τις γυναίκες αυτές οι οποίες έχουν ανάγκη από ασφάλεια και προστασία υπάρχει και η άλλη άκρη του νήματος, οι γυναίκες που έχουν ανάγκη να τα προσφέρουν και βρίσκονται μονίμως με έναν προσκολλημένο σε αυτές σύντροφο. Είναι εκείνες στις οποίες λειτουργεί ένα αναπτυγμένο «σύνδρομο μαμάς» αν μπορούμε να το ονομάσουμε έτσι, είτε γιατί θέλουν να αισθάνονται χρήσιμες και δυνατές είτε γιατί με αυτό τον τρόπο νιώθουν πως υπερτερούν έναντι άλλων γυναικών (ή και έναντι των αντρών ) και κρατούν τα ηνία στη ζωή τους.
Όλοι οι παραπάνω λόγοι -που σίγουρα δεν είναι οι μόνοι- που οδηγούν μια γυναίκα στη διαρκή εναλλαγή συντρόφων και μόνιμη συνύπαρξη-συμβίωση με έναν άντρα, χωρίς να δίνει χώρο και χρόνο στον εαυτό της και τις ανάγκες της, έχουν φυσικά και συνέπειες. Η σχέση που δημιουργεί μια γυναίκα κάτω από πίεση κοινωνική ή ψυχολογική και ίσως σε χρόνο ρεκόρ από τη γνωριμία της με το άλλο άτομο, καταλήγει να μην είναι συναισθηματική και συνειδητή επιλογή αλλά καταπολέμηση της δικής της φοβίας, ανασφάλειας και αδυναμίας. Ο άνθρωπος που έχουμε δίπλα μας σε αυτή την περίπτωση δεν είναι επιλογή βάσει συναισθημάτων αλλά αποτελεί ένα μέσο για την κάλυψη των δικών μας αναγκών συναισθηματικών αλλά συχνά και υλικών. Αυτό σημαίνει πως αυτομάτως καταργείται η ποιότητα και η ουσία του δεσμού.
Αυτό που εμείς θα ήταν καλό να κάνουμε όταν βρεθούμε σε μία φάση της ζωής μας που από τη μία φοβόμαστε να μείνουμε κι άλλο μόνες και από την άλλη ο υποψήφιος σύντροφος που μας «προσφέρεται» ξέρουμε ήδη πως δεν είναι ο κατάλληλος ούτε θα αποτελέσει προσωπική επιλογή αλλά «λύση ανάγκης», είναι να σκεφτούμε κατ’ αρχάς και να συνειδητοποιήσουμε πως μόνες δεν είμαστε εξαιτίας απώλειας συντρόφου και κανείς δεν είναι μόνος απλά επειδή δεν έχει σχέση. Μόνοι θα ήμασταν αν δεν είχαμε οικογένεια, φίλους, ανθρώπους γενικά στη ζωή μας να αγαπάμε και να μας αγαπούν, να είναι δίπλα μας και να μπορούμε να στηριχθούμε πάνω τους. Το αν αισθανόμαστε ή όχι μόνοι δεν έχει να κάνει με την απουσία ερωτικού συντρόφου, άλλωστε έχουμε αναφερθεί σε προηγούμενο άρθρο και στο πόσο μόνη μπορεί να αισθάνεται μια γυναίκα μέσα σε μια σχέση που δεν είναι η κατάλληλη για αυτήν.
Αν ανήκεις στις γυναίκες που βρίσκονται μονίμως σε μια σχέση και δεν έχεις αισθανθεί ποτέ μέχρι τώρα ελεύθερη και διαθέσιμη, ίσως είναι καιρός να το βιώσεις. Δώσε χρόνο και περιθώριο στον εαυτό σου και τα συναισθήματά σου, σκέψου αν σε ικανοποιεί πραγματικά η σχέση σου και αν τρέφεις ειλικρινή συναισθήματα για τον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου. Εξάλλου με το να είσαι σε μια σχέση της οποίας τα κίνητρα δεν είναι συναισθηματικά πρέπει να συνειδητοποιήσεις πως δεν κάνεις κακό μόνο στον εαυτό σου αλλά και σε έναν άλλο άνθρωπο για τον οποίο είναι πολύ άδικο και ψυχοφθόρο αυτό στο οποίο τον υποβάλεις. Προσπάθησε να συμφιλιωθείς με τον εαυτό σου και να μάθεις να ζεις μόνη σου, χωρίς ερωτικό σύντροφο, όταν δεν το χρειάζεσαι πραγματικά. Δεν είναι ανάγκη να λειτουργείς πάντα σαν δυάδα παρά μόνο όταν γνωρίζεις έναν άντρα χωρίς τον οποίο νιώθεις πως δε θα μπορούσες να ζήσεις!
Δώσε, λοιπόν, στον εαυτό σου την ευκαιρία να αφουγκραστεί τις πραγματικές ανάγκες του και να αναπτυχθεί μόνος, ελεύθερος! Κάνε μια δοκιμή και θα δεις πως δεν είναι τόσο δύσκολο και στο τέλος θα σου αρέσει!