“i wish i lived in the golden age…” όπως λέει και το ομώνυμο τραγούδι. Η δεκαετία του -60, όλο λάμψη και ανατροπές στο χώρο της μόδας, της διακόσμησης, της μουσικής, με την γυναίκα να διασκεδάζει και να μεταμορφώνεται. Ξαφνικά η μουσική rock and roll δείχνει τη δύναμη της και η διασκέδαση εναλλάσσεται από Frank Sinatra σε Beatles και Rolling Stones (-62). Η μουσική αυτή κουλτούρα που αναπτύσσεται, φωτογραφίζει ζωηρά την ανάγκη έκφρασης της κοινωνικής και πολιτικής κατάστασης των καιρών. Νέοι και όχι μόνο, ξενυχτούν, διασκεδάζουν εναλλακτικά, αγαπούν τις προκλήσεις περισσότερο απ’ ότι παλαιότερα… είναι της μόδας πια. Το “baby boom” άλλωστε που προηγήθηκε, προσέφερε πολλά εκατομμύρια νέων, έτοιμων για αλλαγές.
Οι αλλαγές της δεκαετίας του 60
Αυτές οι αλλαγές περνούν έντονα μέσα στα σπίτια με καινούργιες γραμμές, δυναμικές, ογκώδη έπιπλα και πολύ ζωντανά χρώματα, χωρίς να αποτελεί κριτήριο η λειτουργικότητα τους. Παράξενες κατασκευές, θα έλεγε κανείς διαστημικές, σήμερα φαντάζουν από χαριτωμένες ως και κακόγουστες τόσο πολύ που καταλήγουν να αρέσουν και πάλι. Η διαφήμιση κάνει την παρουσία της εντονότερη, έχοντας εξελίξει τους βαρετούς τίτλους και τα ογκώδη κείμενα σε πνευματώδεις εικόνες και σύνολα, μέθοδος γνωστή σαν Μεγάλη Ιδέα (Big Idea). Έτσι, οι διαφημιστές, για να τραβήξουν την προσοχή του κοινού, έπρεπε να μεταδίδουν συνεχώς έξυπνα μηνύματα που θα το διασκέδαζαν. Η μετριότητα δεν είχε πια θέση, έχεις ένα μοντέλο όμορφο, βαμμένο υπέροχα, με μαλλιά τέλεια, τόσο ώστε να σε αποπλανήσει στο προϊόν που προωθεί, ακόμα και αν δεν το έχεις ανάγκη. Η εικόνα αποκτά πια ρόλο σημαντικό.
Η εικόνα αποκτά μεγαλύτερο ρόλο της δεκαετία του 60
Λέγοντας εικόνα δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε και στην μεγάλη οθόνη (big picture) όπου φρόντιζε να αναδεικνύει κάθε καινοτομία της εποχής. Όλα όσα σου προέβαλλαν οι διαφημιστές έβρισκαν εφαρμογή… σπίτια, αυτοκίνητα, τσιγάρα, ρούχα, μαλλιά, lifestyle. Ποιος μπορεί να ξεχάσει την Audrey Hepburn ως Holly στην ταινία “Breakfast at Tiffany’s ” to -61 με το μικρό μαύρο φόρεμα, για το οποίο τόσο προφητικά εμφάνισε την δεκαετία του -30 η Coco Chanel , να καθιερώνεται και πάλι ως ένδειξη κομψότητας. Η υπέροχη Barbra Streisand φορώντας γούνινο καπέλο, παλτό μεσάτο , κομψό και πορτοκαλί (χμ…) , γλυκιά κοριτσίστικη φράντζα να πέφτει στο μέτωπο της , μας τραγουδά “don’t rain on my parade” και απελευθερώνεται.
Τα χρώματα της δεκαετίας του 60
Η χαρά των χρωμάτων μπήκε μ’ αυτό τον τρόπο στη ζωή κάθε γυναίκας. Ρούχα, μαλλιά, μακιγιάζ… τέλος στις μακριές συντηρητικές φούστες και τα αυστηρά δασκαλίστικα χτενίσματα. Με την βρετανική μόδα να προβάλλει κοντές κουπ και κοντές φούστες, αποχωρούν τα φανταχτερά φορέματα και τα pin-up girls του -50. Οι γραμμές γίνονται απλές, ίσως και γεωμετρικές, χωρίς όμως τα φορέματα να παύουν να εντυπωσιάζουν. Η λαιμόκοψη χαμόγελο και τα στρογγυλά γιακαδάκια συνυπάρχουν με τις ρίγες και τα ζιβάγκο, που κερδίζουν τις γυναίκες όσο και τους άντρες. Τα animal prints δίνουν το παρών δυναμικά σαν τις γυναίκες που τα επιλέγουν, ενώ οι λολίτα-έφηβος επιλέγει casual look με ριχτά πουλόβερ, άνετα όσο και αισθησιακά. Τα χρωματιστά μοτίβο αποτυπώνονται στα ρούχα, σαν ένα παιχνίδι με σχήματα και χρώματα. Παιχνίδι που συνεχίζεται στα μικρά, αποκαλυπτικά μπικίνι, στα αξεσουάρ, στα cateyed γυαλιά …λίγο μυστήριο άλλωστε είναι απαραίτητο!
Τα μαλλιά της δεκαετίας του 60
Και εκεί που τα boufant μαλλιά γεμάτα όγκο έβγαζαν την θηλυκή πλευρά της γυναίκας, οι φράντζες ξυπνούσαν κάτι παιχνιδιάρικο μέσα της ώστε να έρθουν οι κοντές κουπ και να την μετατρέψουν σε ένα αγοροκόριτσο έτοιμο για σκανταλιές. Το μακιγιάζ προσαρμόστηκε στο κλίμα της εποχής και έδωσε αέρα νεανικό, με ένα eyeliner να αντιστέκεται και φαρδαίνει …έντονη η παρουσία του και σέξι.
Κάπως έτσι απολαμβάνουν την δεκαετία τους, ρουφούν την ενέργεια της και απελευθερώνονται οι γυναίκες των sixties. Αγκαλιάζουν τις αλλαγές και την ανάγκη για φυσική ομορφιά που δειλά δειλά εμφανίζεται στα τέλη της δεκαετίας…