Η αγάπη βρίσκεται παντού… σε κάθε άκρη της γης, σε κάθε γωνιά του πλανήτη, εφόσον αποτελεί απαραίτητο συστατικό στοιχείο της ζωής μας. Όλοι οι άνθρωποι έχουν βιώσει το συγκεκριμένο συναίσθημα. Τις περισσότερες φορές εισβάλλει αιφνιδιαστικά στην καθημερινότητά μας “χτυπώντας” αναπάντεχα την “πόρτα” της καρδιάς μας. Η αγάπη μπορεί να πάρει διάφορες μορφές: μητρική, πατρική, αδελφική, φιλική, συντροφική, συζυγική. Κάθε άτομο εκφράζει την αγάπη του με το δικό του τρόπο: άλλοι “μοιράζουν” απλόχερα το «σ’ αγαπώ», ενώ κάποιοι άλλοι το κρατούν “κρυμμένο” στην καρδιά τους σαν επτασφράγιστο μυστικό. Σε γενικές γραμμές, οι άνθρωποι παρουσιάζουν σημαντικές διαφορές ως προς τις ιδεολογικές τους πεποιθήσεις καθώς και τη γενικότερη κοσμοθεωρία τους, όλοι όμως κινούνται γύρω από έναν κοινό παρανομαστή: τη δύναμη της αγάπης.
Τι είναι η αγάπη;
Δεν είναι λίγες οι φορές, πάντως, που αναρωτιόμαστε: ποιο είναι το βαθύτερο νόημά της; Πρόκειται για έννοια αφηρημένη -κι όχι συγκεκριμένη- γι’ αυτό και δεν μπορούμε να την προσδιορίσουμε με απόλυτη ακρίβεια. Τι είναι, άραγε, η αγάπη; “Παιχνιδάκι”; Διαρκής “μάχη”; “Άνθος” δυσεύρετο; “Γρίφος”; Ένας συνδυασμός όλων των παραπάνω; Προσπαθώντας να προβούμε σε μια ουσιαστικότερη προσέγγιση της συγκεκριμένης έννοιας, θα λέγαμε ότι η αγάπη μοιάζει μ’ ένα οικοδόμημα, το οποίο “χτίζεται” σταδιακά και σε βάθος χρόνου. Το οικοδόμημα της αγάπης -για να είναι ανθεκτικό- θα πρέπει να στηρίζεται σε πέντε θεμέλιους λίθους:
- Ανιδιοτέλεια
- Γενναιοδωρία συναισθημάτων και όχι χρημάτων
- Ασφάλεια συναισθηματική
- Πίστη και εμπιστοσύνη
- Ηρεμία κι όχι έντονες συγκρουσιακές καταστάσεις
Εάν απουσιάζει έστω και ένα από τα παραπάνω αυτά στοιχεία, τότε το “οικοδόμημα” στηρίζεται σε σαθρά θεμέλια, οπότε -κάποια στιγμή- θα “κατεδαφιστεί” και μαζί του θα συμπαρασύρει όνειρα, ελπίδες, προσδοκίες. Άλλωστε, αν παρατηρήσουμε πιο προσεκτικά, από τα πρώτα αρχικά γράμματα -σε κάθετη ανάγνωση- των πέντε θεμελίων λίθων σχηματίζεται η λέξη «αγάπη». Επομένως, το περιεχόμενό της δε συμβαδίζει με το συμφέρον, τον εγωισμό, την απουσία σεβασμού, τις διαρκείς συγκρούσεις.
Ομολογουμένως, είναι δύσκολος ο “δρόμος” της αγάπης, αλλά αξίζει τον κόπο να τον διαβούμε όλοι. Όσο για το εάν το δικό μας “οικοδόμημα” στηρίζεται σε γερά θεμέλια; Ο χρόνος θα δείξει.